วันอาทิตย์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2552

สิ่งดีๆ สำหรับคนอีสาน

สามัคคีกันไว้คือข้าวเหนียวหนึ่งใหม่
อย่าได้เภท์แตกม้างคือน้ำถืกข้าวเหนียว
สามัคคีกันไว้คือฝนแสนห่า
ตกลงมาจากฟ้า ไหลโฮมโห่งอยู่หนอง

ไผว่าอีสานฮ้าง สิจูงแขนมันไปเบิ่ง
ศิลปะวัฒนะธรรมตั้งอยู่โจ้โก้ มันซิฮ้างบ่อนใด

ไกลขอให้ไกลแต่บ้านฮั้วไฮ่นาสวน
ไกลขอให้ไกลแต่มวลหมู่เฮือนกับเล้า
ส่วนว่าวาจาเว้าสองคนเฮาอย่าได้ห่าง
ต่างคนแม่สิอยู่ต่างบ้าน ความเว้าอย่าห่างกัน..

พี่น้องเอ่ย… เพิ่นว่าแต่ก่อนกี้คนอยู่ในพื้นบ้านฮักแก่นแพงกัน
ความสัมพันธ์มีหลายระหว่างชนชุมเชื้อ
สิไปเหนือหรือใต้ไปทางใด๋กะม่วนชื่น
บ่มีเงินบาทเบี้ยทางท้องกะอิ่มเต็ม
ตกมาในสมัยสุมื้อนี้ม้าป่งเขาเสาป่งดอก
ผู้สาวออกนอกบ้านมารท้องก่องน้ำตา..

ฮักษาศีลไว้ภาวนาเฮ็ดใจเที่ยง
สลึงเดียวบ่ได้ซื้อเสียเงินซ้ำจั่งแม่นบุญ
สมถะวิปัสสนาพร้อมเป็นการไกลกิเลศ
ละให้หลุดลดให้เกี้ยง ผลได้แม่นนิพพาน

อาตมากะเปรียบคือไก่ผู้น้อย หัวแต่ก่อเฮียนขัน
ตกปีกขึ้นตนโตกะยังอ่อน ปากบ่ทันแก่กล้าจาเว้าบ่ทันเป็น

บ่อยากจาสอนถ้อย สอนหมาให้หอนเห่า
สอนเต่าให้ลงมุดน้ำ คอนนั้นบ่ควร
สอนกระบวนความฮู้ ครูบาร์นั้นผิดฮีต
สอนความฮู้ผู้เฒ่า ไผสิเว้าว่าดี

ศีลกับธรรมเฮ็ดเฮาดีได้ ควรตัดสินใจน้อมเข้าเพิ่ง
รัตนะพระไตรหน่วยแก้ว แนวไผเข้าเพิ่งซ้นสิอยู่เย็น
ไผบ่ถือศีลธรรมพระพุทธเจ้า เป็นคนเสียชาติเกิด
ไผบ่เชื่อธรรมพระพุทธเจ้า ตายถิ่มค่าอยู่ใส

ให้ค่อยคึดค่อยแก้ ค่อยแก่ค่อยดึง
ให้ค่อยขุดค่อยขน ค่อยคนค่อยค้ำ
ให้ค่อยทำค่อยสร้าง ค่อยวางใจคอยแล่น
ให้ค่อยอดค่อยแง้น มันสิได้ต่อนคำ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น