ผญาก้อม 1

“.คันบ่ออกจากบ้านบ่เห็นถิ่นแดนไกล คันบ่ไปหาเฮียนแม่นบ่มีความฮู้…”

“.คันได้ลงงมแล้วสิคว้าหาปลาค่อใหญ่ คันบ่ได้แท้ ๆ ปลาลดน้อยกะสิเอา…..”

“..ลางเทื่อแฮงผู้ฮ้ายแฮ่งตื่มตดเหม็น แฮ่งดำแฮ่งติดตื่มลายเทิงแหล่….”

“…..อันว่ายูงยางต้นลมตีกะหักถ่อง บัดว่าเครื่องหญ้าป้องลมต้องบ่ฮ่องเภท์….”

“….เห็นว่ามีสุขล้นผักตำนินบ่อยากเบิ่ง คันได้กินต่อนซิ้นปลากั้งบ่อยากเหลี่ยว….”

“….คันได้กินกะปิแล้วอย่าลืมคุณปลาแดก ลางเทื่อเฮาแตกบ้านยังสิได้ใส่กิน….”

“….คันได้กินปลาแล้วอย่าลืมปูปะปล่อย ลางเทื่อปลาขาดหม้อยังสิได้ป่นปู….”

“….บ่อยากเว้าหางแมงเงาผัดมาแง่ บ่อยากเว้าแท้ ๆ หางแง้ผัดแง่มา
กะเลยจำใจเว้าอดสาฟังเอาให้แน่ คันแม่นผิดให้ซ่อยแก้ ถึกแท้ให้ค่อยฟัง….”

“….เห็นว่าดำขี่หลี่อย่าฟ้าวขี่เฮือกลาย เห็นว่าดำคอยลอยอย่าฟ้าวพายเฮือเว้น
บัดห่าเฮือคาแก้ดำขี้หลียังสิได้เอิ้นใส่ คันบ่เอิ้นใส่ข่อยเจ้าสิเอิ้นใส่ไผ ….”

“….อัศจรรย์ใจโอ้โอทองสั่งมาแตก บัดกะโป้หมากพร้าวสั่งมาหมั่นกว่าโอ….”

ใจประสงค์สร้างกลางดงกะวาท่ง
ใจประสงค์ขี้ค้านกลางบ้านกะว่าดง

ใจประสงค์ซ่ง กางเกงสิซื้อใส่
ใจประสงค์ยอดแก้วในถ้ำสิก่นหา

ใจประสงค์สร้างกลางดงกะว่าบ้าน
ใจประสงค์ขี้ค้าน กลางบ้านกะว่าดง

อัศจรรย์ใจแข้หางยาว ๆ สั่งมาได้ฮองนั่ง
บาดกระต่ายหางก้อม ๆ สั่งมาได้นั่งฮอง

ว่าสิกินตับฟ้า หางบ่ยาวยื้อบ่ฮอด
ว่าสิกินปอดฟ้าแขนสั้งยื้อบ่เถิง

หลู่โตนเป็ดเด่ อยากนอนคอนซ่อนไก่
ตืนเป่นเป่ปืนเป่นเป้ ปืนได้กะบ่เถิง

ชาติที่เป็นคนนี้คำพาทีคือเกียรติ
คำปากกล่าวออกแล้วประกันด้วยชาติสกุล

ตกกะเทินว่าได้จ้ำสิเป็นแกงหรือป่นกะตามถ่อน
มีตั้งแต่สิคุ้ยเหมิดถ้วยจั่งสิเอา

ตกกะเทินว่าได้สู้บ่มีถอยให้เขาด่า
นับมื้อแต่สิย่างไปหน้าสิถอยนั้นอย่าสิหวัง

อัศจรรย์ใจแฮ้งสิกุมกินแต่หมาเน่า
ข้าวเหนียวเต็มเล้าแนวเจ้ากะบ่สน

ทุกข์ยากฮ้ายกายก่ำผอมโซ คอบว่าโตบ่มีเงินเพิ่นบ่ถามเถิงจ้อย
ทุกข์ยากฮ้ายอายหมู่หมูหมาเห็นหมู่กาบินมาว่าแต่มันส ิมาถ้วง

ทุกข์ยากล้ำปากก่ำกินมันหมกปานใด๋นอจั่งสิได้กินมันต ้ม

ปางเจ้าหัวขึ้นอย่าลืมตนเฆี่ยนด่าจัวเดอ
คันจัวน้อยบ่ยกยอให้สิฉันได้ฮ่อมใด๋

อดส่าห์เยื้อนนอนเฮือนฟากไม้ไผ่
บาดโชคใหญ่มาแล่นเข้าสินอนแป้นแผ่นกระยูง

คองคอยเจ้าจนเหมิดเขตพรรษา
ว่าสิสิกออกมาผัดว่าคากฐินทอด
บัดเหมิดเขตพรรษาแล้วยังเฉยอยู่คือเก่า
สิให้คอยให้ฮอดเฒ่าเซาแล้วข่อยบ่คอย

โอนอ..ฮักน้องกับเณรอ้ายผิดธรรมพระเจ้ากล่าว
ขอให้นางนาถน้องคองถ้าบ่าวพี่ชาย
อย่าได้หมายปั้นปั่นใจให้ชายอื่น
ขื่นน้องฮักอ้ายแท้ให้แลอ้ายแต่ผู้เดียวเด้อ นางเอ้ย
ส.วิทวัส

คิดฮ้อดน้องนอนบ่อิ่มเต็มตา
ผวานำแต่ความฮักจนจ่อยโซเหลืองไข้
นอนกะนอนบ่ได้คนิงใฝ่ฝันหา
เกือบแม่นมรณาตายคอบนางหลายครั้ง
เกือบบ่ยังมาได้หลายวันวอนแอ่ว
คันแม่นตายกะแล้วคงแคล้วห่วงนาง