วันศุกร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

หน้าที่บุตร

เป็นจั่งใดเด่หนอ บัดเจ้าฟังจบแล้วมีแนวใดจำได้บ่
ขอสรุปส่งท้ายคติข้อฮิ่นตรอง
ขอให้พวกพี่น้องตระหนักเรื่องคุณโณแน่เดอ
ของบิดามารดาผู้เพิ่นคอยถนอมเลี้ยง
ลูกนั้นคือสายโซ่สายสัมพันธ์ผูกจ่องจริงแล่ว
ใจพ่อแม่แพร่กว้าง+++ลเกื้อฮักเสมอ
แม่นว่าลูกขี้ฮ้ายเกินลื่นคำสอน
เพิ่นกะยังสงสารเมตตาซูค้ำ
ควรที่บุตรธิดาฮู้หวนตามตรองอ่าน
อกของพ่อแม่นั้นไผซิก้ำเกิ่งเพียง
ทุกทีบท่านฮู้ฮ่อมตามขบวน
ควรที่บุตรธิดาคิดตอบพระคุณเหนือเกล้า
กตัญญูตั้งเพียรแพงฮักฮ่อ
เอาเด้อ อันว่าพ่อแม่นั้นหากมีแท้ผู้เดียว
พ่อจากแล้วกะเหลือแม่ให้เพียรแพง
โสเพิ่นหนีเฮาไปอีกคนกะเหมิดสิ้น
สิหาไผแทนไว้คือสองเทพท่าน
หาไผแทนทดไว้คือไท้พ่อแม่เฮา
พ่อฮักแม่ฮัก พ่อเสี่ยวแม่เสียวนั้นเล่าจักสิอุ่นพอปานใด๋
ขอให้บุตรธิดาคิดใตร่ตรองตามเบื้อง
ตอนนี้ฟังคติข้อบุตรธิดาสนองตอบ
มีหน้าที่อยู่ห้าข้อ ควรโต้ตอบคุณ
ข้อที่หนึ่ง เลี้ยงพ่อแม่ท่านเพียรพรากอุปถัมภ์
ข้องที่สอง ทำการงานซ่อยการ+++ลเกื้อ
เพิ่นนั้นกายชราแล้วงานหนักอย่าให้ก่อ
ให้สองพ่อแม่เจ้าหันเข้าวัดวา
ข้อที่สามโอวาทเพิ่นนั้นอย่าสุลื่นเกเร
อย่าสิเพพังวงศ์ให้เสื่อมเสียตระ+++ลท่าน
ข้อที่สี่ ประพฤติตนตรงตั้งให้สมควรรับมรดก
เพิ่นสิให้ฮักษาไว้ดันตั้งเที่ยงตรง
ข้อที่ห้า เพิ่นอ่วยโค้งถึงที่มรณา
ให้เจ้าอุทิศหาให้ทานยอน้อม
ขอสังฮอมไว้แต่เพียงนี้ สำบายดีคู่สุท่าน
อายุ วรรณะสุขะพละขอให้มีแก่ท่าน
ภัยต้องให้ห่างหาย ฯ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น