ธรมมะอีสาน บุญบาป

ธรรมะสูงล้ำให้ทำแน่ทางดี
จารึกมีในใจใฝ่แสวงหาไว้
สุขังมีมาได้กะย้อนใจพร้อมพร่ำ
สตินำสู่ให้เป็นได้ดั่งจา
ผู่ใด๋ใจแก่กล้าอยากลาห่างหนีกรรม
ประพฤติธรรมทางดีสิหลีกหนีกรรมฮ้อน
ย่อมอยู่สุขาข่อนอายุไขในโลก
เป็นสุขหายโสกฮ้อนคือด้ามดังจา

เพิ่นว่าบุญบาปนี้เป็นคู่คือเงา
เงาสิตามเฮาไปซุยามบ่มีเว้น
แม่นเฮาสิพามันเล่นพามันเต้นแล่น
พามันแอะแอ่นฟ้อนเงานั้นกะแอ่นตาม
ยามเฮายกย่างย้ายย้ายย่างไปมา
ยามเฮาเอนหลังนอนกะอ่อนเอนนำด้วย
คันวาเฮาลงห้วยภูผาหลายหลั่น
ขึ้นต้นไม้ผาล้านด่านเขา
เงากะติตตามเกี้ยวเกาะเกี่ยวพันธนัง
บ่ได้มียามเหินห่างกันไปได้
ฉันใดแท้คือบุญกับบาป
มันหากติดต่อก้นตามส้นบ่เซา
บ่ได้คละคลาดฮ้างเหินห่างไปไกล
ใผผู้ทำปาปัง บาปเวรสินำต้อง
ใผผู้ทำการสร้างศีลทานเป็นประโยชน์
อันว่าโทษท่อก้อยบ่มีพ้อพบเห็น
อันนี้ขอกล่างเว้เอาแต่บ่อนตาเห็น
บ่ได้เอาตาเสืออยู่ดงมาเว้า
เอาแต่คลองคนแท้คลองผีบ่ได้ว่า
บ่ได้เอานอกฟ้ามาเว้าให้ป่วยการ

พี่น้องเอย สุคนสุกินข้าว ภาษาสั่งมาต่างแท้นอ
สุคนสุอาบน้ำ สั่งมาเกลี้ยงลื่นกัน